Moja rola, rola, w której czuję się najlepiej, to ja. Jak każdy przywdziewam swoje maski. Przed niektórymi jestem dobrą przyjaciółką z idealną rodziną. Przed innymi świetną, grzeczną córką, która nie martwi się prawie niczym. Przed jeszcze innymi pewną siebie dziewczyną, twarda jak skała, której nie rusza byle pocisk. Jest jednak jedna osoba, przed którą zdejmuję każdą z tych masek. Mogę być w pełni sobą, mogę oznajmić, że chcę powiesić głowę wroga nad łóżkiem, a ona odpowie "To zabijmy przy okazji tą i tą osobę". A ja zaśmieję się głośno. To jest rola, w której czuję się najlepiej. Po prostu ja.

Moja rola, rola, w której czuję się najlepiej, to ja. Jak każdy przywdziewam swoje maski. Przed niektórymi jestem dobrą przyjaciółką z idealną rodziną. Przed innymi świetną, grzeczną córką, która nie martwi się prawie niczym. Przed jeszcze innymi pewną siebie dziewczyną, twarda jak skała, której nie rusza byle pocisk. Jest jednak jedna osoba, przed którą zdejmuję każdą z...

Nie będę może oryginalna, ale najlepszą rolą według mnie to bycie po prostu sobą. Wtedy jestem córką, wnuczką, matką, przyjaciółką, itd. W każdej z tych ról czuję się dobrze, swobodnie i komfortowo. Nikogo nie udaję, nie przywdziewam żadnych masek w różnych okolicznościach. Oczywiście zdarza się, że w niektórych sytuacjach zachowuję się różnie, ale zawsze to jestem ta sama ja, z tymi samymi zaletami, wadami i upodobaniami. To, że czuję się komfortowo sprawia zapewne głównie moja osobowość, ludzie i otoczenie wokół mnie. Nie ma wymuszonego zachowania, sztuczności, a wszystko jest naturalne, nieudawane. Każda z tych ról jest ważna, mimo że nie zawszę są one proste. Wszystkie one się ze sobą w jakiś sposób łączą i tworzą spójną całość.

Nie będę może oryginalna, ale najlepszą rolą według mnie to bycie po prostu sobą. Wtedy jestem córką, wnuczką, matką, przyjaciółką, itd. W każdej z tych ról czuję się dobrze, swobodnie i komfortowo. Nikogo nie udaję, nie przywdziewam żadnych masek w różnych okolicznościach. Oczywiście zdarza się, że w niektórych sytuacjach zachowuję się różnie, ale zawsze to jestem ta sama...

Najlepiej czuję się w roli przyjaciela. Lubię być dla ludzi, a jeszcze bardziej dla tych, którzy potrafią to docenić.

Dzwonią, dzwonię ja, piszę, spotykam się. Uwielbiam ich słuchać i z nimi rozmawiać. Kiedy mówią mi o swoich problemach, nigdy nie mówię co mają robić, za to zawsze podaje różne opcje, możliwości, z których mogą wybrać. Zawsze stawiam na to, by wszystko robili w zgodzie z samym sobą, bo to najważniejsze.

Uwielbiam też rolę starszej siostry, choć nie ukrywam, że bywa to męczące, ale chcę, by moi młodsi Bracia wiedzieli, że mogą na mnie liczyć i zawsze do mnie przyjść.

Najlepiej czuję się w roli przyjaciela. Lubię być dla ludzi, a jeszcze bardziej dla tych, którzy potrafią to docenić.

Dzwonią, dzwonię ja, piszę, spotykam się. Uwielbiam ich słuchać i z nimi rozmawiać. Kiedy mówią mi o swoich problemach, nigdy nie mówię co mają robić, za to zawsze podaje różne opcje, możliwości, z których mogą wybrać. Zawsze stawiam na to, by wszystko...

Wszyscy ludzie mówią, bądź sobą i inne pierdoły.

No przepraszam, większość z nich nawet nie zna prawdziwego "ja".

W różnych miejscach zachowuję się inaczej.
Przy kimś odważniej, gdzie indziej arogancko. Czasem cicha i smutna albo głośna i wesoła.

Ja kocham być gdzieś pomiędzy. Tam, gdzie jest niby to 'prawdziwe ja'.
Chociaż nawet nie mam pojęcia, kiedy jestem po prostu sobą.

Czy to w szkole?
W domu?
Samotnie?
Z rodziną?
Z przyjaciólmi?
Ze znajomymi?

Kto to może wiedzieć, skoro sama nie mam pojęcia.

Wszyscy ludzie mówią, bądź sobą i inne pierdoły.

No przepraszam, większość z nich nawet nie zna prawdziwego "ja".

W różnych miejscach zachowuję się inaczej.
Przy kimś odważniej, gdzie indziej arogancko. Czasem cicha i smutna albo głośna i wesoła.

Ja kocham być gdzieś pomiędzy. Tam, gdzie jest niby to 'prawdziwe ja'.
Chociaż nawet nie mam pojęcia, kiedy jestem po...

A ja najlepiej czuł bym się w roli obrzydliwie bogatego faceta spędzającego właśnie pierwsze wakacje na swojej prywatnej wyspie gdzieś na środku oceanu. W towarzystwie mojej przepięknej żony i dzieci, wylegiwalibyśmy się na tropikalnej plaży i sącząc pyszne drinki i jedząc owoce prosto z drzew i krzewów.
A tak na poważnie to dobrze mi, gdy realizuje moje poza książkowe pasje. Jedną z nich jest rower, drugą majsterkowanie. Jestem wtedy sam ze sobą, nikt ani nic mnie nie rozprasza. I jedno i drugie daje mi poczucie wolności, niezależności i jest super antidotum na smutną bądź złą buzie.

A ja najlepiej czuł bym się w roli obrzydliwie bogatego faceta spędzającego właśnie pierwsze wakacje na swojej prywatnej wyspie gdzieś na środku oceanu. W towarzystwie mojej przepięknej żony i dzieci, wylegiwalibyśmy się na tropikalnej plaży i sącząc pyszne drinki i jedząc owoce prosto z drzew i krzewów.
A tak na poważnie to dobrze mi, gdy realizuje moje poza książkowe...

Jedna z ról w której czuję się obecnie najlepiej jest rola matki. Fakt początki są niezwykle trudne, szczególnie jeśli ktoś nie miał nigdy styczności z małymi dziećmi.. jednak myśle, że takie role są właśnie najbardziej wartościowe. Z każdym dniem staję się lepsza w tym co robię, nabieram więcej siły i więcej wprawy. Kocham mocniej i mocniej, chociaż myślę,że mocniej już się nie da :) nowy dzień przynosi nowe wyzwania, nowe problemy, ale też i nowe radości. Jeśli ktoś 7 lat temu przerażonej dziewczynie (jaką wtedy byłam) powiedziałby, że pokocha rolę matki-nie uwierzyłabym :)

Jedna z ról w której czuję się obecnie najlepiej jest rola matki. Fakt początki są niezwykle trudne, szczególnie jeśli ktoś nie miał nigdy styczności z małymi dziećmi.. jednak myśle, że takie role są właśnie najbardziej wartościowe. Z każdym dniem staję się lepsza w tym co robię, nabieram więcej siły i więcej wprawy. Kocham mocniej i mocniej, chociaż myślę,że mocniej już...

Najlepiej czuję się w roli miłej ekspedientki w sklepie, w którym pracuję.
Codziennie do sklepu przychodzi mnóstwo osób, znajomych lub tych, których widzę pierwszy raz na oczy. Jest to rola często wymagająca cierpliwości. ;) Jednak jako sprzedawczyni zawsze jestem pogodna, uśmiechnięta i serdeczna. Staram się być w tym wszystkim także sobą i myślę, że ci ludzie za to mnie szanują i lubią, co często potwierdzają swoimi słowami. Wracają do naszego sklepu i witają mnie swoim uśmiechem, pozdrowieniami, pytaniami "Co u Ciebie?". Atmosfera panująca w tym malutkim sklepiku daje mi mnóstwo pozytywnej energii, która przydaje się, gdy po pracy wracam do domu i zmagam się z rożnymi problemami w roli zwykłego człowieka, córki, siostry, przyjaciółki... ;)

Najlepiej czuję się w roli miłej ekspedientki w sklepie, w którym pracuję.
Codziennie do sklepu przychodzi mnóstwo osób, znajomych lub tych, których widzę pierwszy raz na oczy. Jest to rola często wymagająca cierpliwości. ;) Jednak jako sprzedawczyni zawsze jestem pogodna, uśmiechnięta i serdeczna. Staram się być w tym wszystkim także sobą i myślę, że ci ludzie za to mnie...

Najlepiej czuję się jako autorka rozmaitych tekstów o charakterze bardziej lub mniej literackim, także tych tutejszych wypowiedzi konkursowych. Dlaczego? Bo mogę napisać cokolwiek zechcę, wszystko i nic, i nikt nie będzie mnie na tej podstawie poważnie oceniać. Mogę nakłamać do woli i nikt nie nazwie tego kłamstwem, bo to nie spowiedź i nie dokument, nie o prawdę w literaturze chodzi, a o opowieść. A mogę też całkowicie się obnażyć, zdradzić dowolnie wstydliwą przeszłość, czyny, myśli, skłonności i też nikomu nie przyjdzie do głowy, żeby na tej podstawie uznać mnie za wariatkę lub zboczeńca (jest żeńska forma? zboczeńczyni???), nikt nie pomyśli, że zdradzam jakieś swoje sekrety, uznacie to za fikcję literacką. W literaturze mogę do woli przywdziewać i zrzucać rozmaite maski i nikt nie rozpozna wśród nich mojej prawdziwej twarzy. Bo twarz staje się maską, maska twarzą, a ja mogę stać się każdym, kim zechcę. Nawet wszystkim, czym zechcę.

Najlepiej czuję się jako autorka rozmaitych tekstów o charakterze bardziej lub mniej literackim, także tych tutejszych wypowiedzi konkursowych. Dlaczego? Bo mogę napisać cokolwiek zechcę, wszystko i nic, i nikt nie będzie mnie na tej podstawie poważnie oceniać. Mogę nakłamać do woli i nikt nie nazwie tego kłamstwem, bo to nie spowiedź i nie dokument, nie o prawdę w...

W Teatrze Życia "gramy" z wyboru bądź z konieczności bardzo wiele "ról". Najlepszą jak dla mnie "rolą" w życiu jest bycie...po prostu sobą. Możliwość spojrzenia sobie w twarz w lustrze co rano podczas golenia, zobaczenie tego lekkiego uśmiechu pod nosem i powiedzenia własnemu odbiciu "nadal jestem sobą" - jest dla mnie bezcenna.
Oczywiście w życiu nie jest zawsze idealnie. Czasami trzeba też przyjąć inne "role", najczęściej to właśnie te "zawodowe" wymagają od nas pewnych zmian, czasowego dostosowania się do "większości" czy do tzw. "kultury organizacyjnej". Jednakże nawet w takich chwilach gdy trzeba na jakiś czas schować własne "ja" do kieszeni duszy - nie zapominam o tym kim jestem i jakie mam zasady. Czasami przyszło mi za to płacić cenę bycia niezrozumianym, czasem wręcz wyśmianym ale wiem jedno - warto zapłacić KAŻDĄ cenę aby pozostać sobą i być wiernym swoim zasadom.

W Teatrze Życia "gramy" z wyboru bądź z konieczności bardzo wiele "ról". Najlepszą jak dla mnie "rolą" w życiu jest bycie...po prostu sobą. Możliwość spojrzenia sobie w twarz w lustrze co rano podczas golenia, zobaczenie tego lekkiego uśmiechu pod nosem i powiedzenia własnemu odbiciu "nadal jestem sobą" - jest dla mnie bezcenna.
Oczywiście w życiu nie jest zawsze idealnie....

Wszystkie role w moim życiu są wartościowe i dające mi szczęście. Jako rodzic powinnam Wam opisać tę rolę, w końcu jest ona najważniejsza. Jednak skuszę się i napiszę o mojej pasji. Uwielbiam podróżować i zamieniać się w fotografa, którym oczywiście nie jestem. Piękno krajobrazów tak mnie fascynuje, że zaczęłam je uwieczniać na aparatem. Jest to niesamowite uczucie stanąć na szczycie góry, rozejrzeć się dookoła i zrobić takie zdjęcie, by ludzie je oglądający mogli choć w małej ilości poczuć i zobaczyć, to co ja na żywo. Czyli tak, zdecydowanie rola małego podróżnika i fotografa amatora, to jedna z moich ulubionych ról w życiu.

Wszystkie role w moim życiu są wartościowe i dające mi szczęście. Jako rodzic powinnam Wam opisać tę rolę, w końcu jest ona najważniejsza. Jednak skuszę się i napiszę o mojej pasji. Uwielbiam podróżować i zamieniać się w fotografa, którym oczywiście nie jestem. Piękno krajobrazów tak mnie fascynuje, że zaczęłam je uwieczniać na aparatem. Jest to niesamowite uczucie stanąć...